محل انبات و روییدگی و فزونی
رویید نگاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
روییدنگاه. [ دَ ] ( اِ مرکب ) محل انبات و روییدگی و فزونی. ( ناظم الاطباء ). منبت. رستنگاه : مَورِم ؛ روییدنگاه دندان. مَشجَر؛ روییدنگاه درخت. ( یادداشت مؤلف ). قصیص ، قصقص ؛ روییدنگاه موی سینه. ( منتهی الارب ). قصباء؛ روییدنگاه نی و کلک. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: