رویین سم . قوی سم . اسب و مرکبی که دارای پای و سم نیرومند باشد .
رویینه سم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رویینه سم. [ ن َ / ن ِ س ُ ] ( ص مرکب ) رویین سم. قوی سم. اسب ومرکبی که دارای پای و سم نیرومند باشد :
برانگیخت پس رخش رویینه سم
برآمد خروشیدن گاودم.
جهنده سرافراز رویینه سم.
برانگیخت پس رخش رویینه سم
برآمد خروشیدن گاودم.
فردوسی.
نشست از بر ابلق مشک دم جهنده سرافراز رویینه سم.
فردوسی.
رجوع به رویین سم شود.کلمات دیگر: