جیه

جیة. [ جی ی َ ] (ع ص ) بوگرفته و گندیده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): ماء جیة؛ آب ایستاده و پارگین و چاه بوگرفته و گنده . (منتهی الارب ). و گاهی بتخفیف یاء استعمال شود. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

جئة. [ ج ِ ءَ ] (ع اِ) استادن گاه آب . || درپی کفش . || دوال که بدان کفش دوزند. (منتهی الارب ).

جئة. [ ج ُ ءَ ] (اِخ ) نام دهی به یمن . (از منتهی الارب ). این نام در معجم البلدان جوُءَ ضبط شده و ظاهراً این صورت صحیح است .

مادر، ننه، آچه