( سمن آمیغ ) سمن دار . مخلوط با سمن
سمن امیغ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( سمن آمیغ ) سمن آمیغ. [ س َم َ ] ( ن مف مرکب ) سمن دار. مخلوط با سمن :
بنفشه سمن آمیغ تیغ تو ملکا
به لاله کاشتن دشت کارزار تو باد.
بنفشه سمن آمیغ لاله کار تو باد.
بنفشه سمن آمیغ تیغ تو ملکا
به لاله کاشتن دشت کارزار تو باد.
سوزنی.
بکارزار بکاریز خون گشادن خصم بنفشه سمن آمیغ لاله کار تو باد.
سوزنی.
کلمات دیگر: