تارچه

تارچه یا میوفیبریل اندامک هایی استوانه ای هستند. آنها در درون یاخته های ماهیچه ای یافت می شوند. آنها بسته هایی رشته ای هستند که از ابتدای یاخته تا انتهای آن کشیده شده اند و در هر سر به پوسته یاخته متصل شده اند.
تارهای نازک بیشتر شامل پروتئینی به نام اکتین هستند که رشته های نبولین دور آنها پیچیده شده اند.
تارهای ضخیم بیشتر شامل پروتئینی به نام میوزین هستند که توسط رشته های تیتین در جای خود نگه داشته شده اند.
هر تارچه از توالی تعدادی سارکومر درست شده است. هر سارکومر از دو نوع تار تشکیل شده است، نازک و ضخیم.
نام هر بخش سارکومر با توجه به رنگ آن گذاشته شده است. هر سارکومر بین دو خط Z قرار دارد. پس از خط Z یک نوار روشن و در دنبال آن یک بخش تیره وجود دارد. این بخش تیره خود توسط یک صفحهٔ بسیار روشن به نام صفحهٔ هنسن به دو بخش برابر تقسیم شده است. در وسط صفحهٔ هنسن خط M دیده می شود.
وقتی که ماهیچه می خواهد منقبض شود رشته های اکتین به سمت رشته های میوزین فشار وارد می کنند و جمع می شوند تا وقتی که کاملاً روی هم قرار گیرند. در این پروسه صفحهٔ هنسن کوچکتر و کوچکتر می شود و در نتیجه ماهیچه جمع می شود. هنگامی که ماهیچه در حداکثر انقباض خود به سر می برد صفحهٔ هنسن ناپدید می شود. توجه کنید که اکتین ها و میوزین ها کوتاه نمی شوند بلکه به پشت هم سر می خورند.