کلمه جو
صفحه اصلی

اشتا خوشی

فرهنگ فارسی

محمد بن عبد الله مکنی بابی عبد الله وی صاحب صلاح و عبادت بود .

لغت نامه دهخدا

اشتاخوشی. [ اُ ] ( ص نسبی ) نسبتی است به اشتاخوشت و آن قریه ای است از قرای مرو بر سه فرسنگی آن. ( الانساب سمعانی ص 38 برگ الف ).

اشتاخوشی. [ اُ ] ( اِخ ) محمدبن عبداﷲ مکنی به ابوعبداﷲ. وی صاحب صلاح و عبادت بود. ( الانساب سمعانی برگ 38 الف ).


کلمات دیگر: