نداشتن مرهم . نداشتن وسیل. معالجه و مداوای ریشها و جراحات .
بی مرهمی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بی مرهمی. [ م َ هََ ] ( حامص مرکب ) نداشتن مرهم. نداشتن وسیله معالجه و مداوای ریشها و جراحات :
زخم هجرت هست و وصلت نیست این درویش را
صعب تر از درد زخم ، اندیشه بی مرهمیست.
زخم هجرت هست و وصلت نیست این درویش را
صعب تر از درد زخم ، اندیشه بی مرهمیست.
کاتبی.
رجوع به مرهم شود.کلمات دیگر: