مترادف اکله : ( آکله ) ابرص، جذام، خوره، خورنده
برابر پارسی : ( آکله ) خوره، زن ِ پرخور
اکلة. [ اَ ک َ ل َ ] (ع اِ) هم اکلة رأس ؛ عدد ایشان کم است یک کله آنها را سیر می کند. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ آکل : اکلة رأس ؛ قلیل العدد. (یادداشت مؤلف ) (از متن اللغة).
اکله . (ع اِ) اکلة.رجوع به اکلة در همه ٔ اعراب همزه و کاف و لام شود.
اکلة. [ اَ ک ِ ل َ ] (ع اِ) اکله . خارش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || مرضی است که عضو از آن خورده می شود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). خوره باد. (مهذب الاسماء) (یادداشت مؤلف ). خوره . (یادداشت مؤلف ). نزد پزشکان بیماریی باشد که بر حسب صورت زخم است و مانند سایر زخمهاست جز اینکه در مدت کمی ریشه دواند و به اندامهای دیگر نیز سرایت کند و این زخم را بویی هم هست و چون این زخم در اندامی از اندامهای بدن پدید آید کلمه را بنام آن اندام بطور اضافه بکار برند چنانکه اگر در دهان باشد گویند: اکلةالفم . (از کشاف اصطلاحات الفنون ) . || (ص ) ماده شتری که از پشم درآوردن بچه در شکمش در زحمت است .(ناظم الاطباء). || به معنی اُکَلَة یعنی بسیارخوار. (ناظم الاطباء). و رجوع به اُکَلَة شود.
اکلة. [ اَ ک ِل ْ ل َ ] (ع اِ) ج ِ اِکلیل . (اقرب الموارد) (از یادداشت مؤلف ): فیها [ فی خزاة ] مشابهة من اکلة الجزر البری . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به اکلیل شود.
اکلة. [ اَ ل َ ] (ع اِ)اکله . یکبار خوردن به سیری . (منتهی الارب ) (مؤید الفضلاء) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
اکلة. [ اِ / اَ / اُ ل َ ] (ع اِ) اکله . غیبت و سخن چینی . گویند: انه لذواکلة؛ او سخن چین است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). غیبت مردم کردن . (مؤید الفضلاء). غیبت . (از مهذب الاسماء).
اکلة. [ اِ ل َ ] (ع اِ) اکله . خارش . ج ، آکال . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || هیأت خوردن . گویند: انه لحسن الاکلة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
اکلة. [ اِ ل َ ] (ع مص ) اکله . خارش کردن . (ناظم الاطباء).
اکلة. [ اُ ک َ ل َ ] (ع ص ) اکله . بسیارخورنده . مذکر و مؤنث در وی یکسان است . گویند: رجل اکلة و امراءة اکلة. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از متن اللغة).
اکلة. [ اُ ل َ ] (ع اِ) لقمه . (منتهی الارب ) (دهار) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). تکه . (یادداشت مؤلف ). سپیچی (در تداول مردم قزوین ). یک لقمه . (مؤید الفضلاء) (آنندراج ). || قرصه . گویند: اکلت اکلة واحدة؛ ای لقمة او قرصة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قرصه . طعمه . (از اقرب الموارد). قرص . گرده . (یادداشت مؤلف ). یک قرص .(مؤید الفضلاء) (آنندراج ). || طعام و خورش . ج ، اُکَل . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (ناظم الاطباء).
- ذوالاکلة ؛ لقب حسان بن ثابت رضی اﷲ عنه . (از منتهی الارب ). رجوع به حسان شود.
اکله . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان درجزین بخش رزن شهرستان همدان . سکنه ٔ آن 404 تن است . آب آن از قنات و محصول عمده ٔ آنجا غلات و حبوب و صیفی و لبنیات . صنایع دستی زنان قالیبافی و راه آن اتومبیل رو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).