میدان های نفتی ایران

میدان های نفتی ایران مشتمل بر مخازن، حوضه ها و میدان های نفتی واقع در قلمرو خاکی و آبی کشور ایران است. برخی از این میدان ها در حال حاضر فعال و تعدادی نیز غیرفعال و یا در حال توسعه می باشند. مالکیت کلیه میدان ها نفت و گاز ایران، در اختیار شرکت ملی نفت ایران است، که هم اکنون عملیات تولید از این میدان ها توسط چهار شرکت تابعه آن؛ بنام های: شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، شرکت نفت فلات قاره ایران، شرکت نفت مناطق مرکزی ایران و شرکت نفت و گاز اروندان انجام می گیرد.
عراق
عربستان سعودی
کویت
قطر
امارات متحده عربی
عمان
بر اساس آمار رسمی منتشر شده وزارت نفت ایران مجموع ذخایر استحصال شدنی نفت خام و میعانات گازی ایران بیش از ۱۵۴٫۸ میلیارد بشکه برآورد می شود. که این میزان معادل ۱۰٪ درصد از مجموع کل ذخایر نفت خام موجود در جهان محسوب می شود. بنابر اظهارات کارشناسان شرکت ملی نفت ایران، مخازن نفتی ایران تا سال ۱۴۵۳ می توانند قابل بهره برداری باشند.
بزرگترین میدان نفتی ایران میدان نفتی اهواز است. این میدان با ذخیره درجای ۶۵٫۵ میلیارد بشکه و ذخیره قابل برداشت ۳۷ میلیارد بشکه، به عنوان سومین میدان بزرگ نفتی جهان شناخته می شود. میدان نفتی گچساران با ذخیره درجای ۵۲٫۹ میلیارد بشکه و ذخیره نهایی ۲۳٫۷ میلیارد بشکه نفت خام، دومین میدان نفتی ایران به شمار می آید. سومین میدان نفتی کشور، میدان نفتی مارون است، که معادل ۴۶٫۷ میلیارد بشکه نفت خام، در مخازن آسماری، بنگستان و خامی آن جای دارد. میدان نفتی آزادگان با ذخیره درجای ۳۲ میلیارد بشکه، چهارمین میدان نفتی ایران و بزرگترین میدان مشترک کشور می باشد. این میدان در لایه اصلی خود یعنی سروک، با میدان مجنون عراق مشترک است. میدان نفتی آغاجاری با در اختیار داشتن ۳۰٫۲ میلیارد بشکه نفت خام درجا، پنجمین میدان نفتی ایران محسوب می شود. چهار میدان اهواز، مارون، آغاجاری و گچساران در مجموع بیش از ۲ میلیون بشکه از ظرفیت تولید روزانه نفت کشور را به خود اختصاص می دهند. ظرفیت تولید نفت خام میدان آزادگان نیز بطور میانگین معادل ۴۰ هزار بشکه در روز است.
بزرگترین میدان ها نفتی ایران، بر پایه حجم ذخیره درجای نفت خام موجود در مخازن آنها، در فهرست زیر رتبه بندی شده اند.