تجلی گاه . جایی که نور و روشنایی فراوان باشد . آنجا که نور در آن تجلی کند .
تجلی کده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تجلی کده. [ ت َ ج َل ْ لی ک َ دَ ] ( اِ مرکب ) تجلی گاه. ( ناظم الاطباء ). جایی که نور و روشنایی فراوان باشد. ( ناظم الاطباء ). آنجا که نور در آن تجلی کند :
تا دلم گشته تجلی کده حسن چو شمع
آرزو جز قدمم سجده گهی نیست مرا.
تا دلم گشته تجلی کده حسن چو شمع
آرزو جز قدمم سجده گهی نیست مرا.
خان آرزو ( از آنندراج ).
و رجوع به تجلی گاه شود.کلمات دیگر: