( مصدر ) ۱- فرود آمدن تنزل کردن نزول . ۲- پست گشتن کوتاه شدن . ۳- دنائت انحطاط .
پستی گرفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پستی گرفتن. [ پ َ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب )فرود آمدن. تنزل. نزول کردن. نازل شدن :
چو شب رفت و بر دشت پستی گرفت
هوا چون مغ آتش پرستی گرفت.
پستی گرفت همت من زین بلندجای.
چو شب رفت و بر دشت پستی گرفت
هوا چون مغ آتش پرستی گرفت.
عنصری.
نالم به دل چو نای من اندر حصار نای پستی گرفت همت من زین بلندجای.
مسعودسعد.
|| پست گشتن . کوتاه شدن. انحطاط. دنائت.کلمات دیگر: