گوژ

غوز، خمیده، منحنی، محدب، کوزهم گفته شده
( اسم ) زنبور ( عسل ) نحل .

(اِ. ص . ) خمیده ، منحنی .
(اِ. ) زنبور (عسل )، نحل .

گوژ. ( ص ) خمیده. خوهل. کج. چفته. دوتا. گوز. کوز. دوتو. به خم. کمانی. اَحْدَب. اَهْتَاء. اَحْجَن. ( منتهی الارب ) :
چو چوگان کند گوژ بالای راست
ز کار زنان چند گونه بلاست.بیامد پرامّیددل پهلوان
زبهر پسر گوژ گشته نوان.مرا روزگار این چنین گوژ کرد
دل بی امید و سری پر ز درد.میران بر او همچو الف راست برآیند
گردند ز بس خدمت او گوژتر از دال.گفتم که گوژ کرد مرا قدت ای رفیق
گفتا رفیق تیر که باشد به جز کمان ؟حاسدم گوید چرا بر من به یک گفتار من
گوژ گشتی چون کمان و تیر گشتی در کمین.برِ سیب لعل و رخ برگ زرد
تن شاخ کوژ و و دم باد سرد.ز اشک دیده در آبم چو شاخ نیلوفر
کبودسینه و لرزان و زرد و گوژ و نزار.پشت دلم از بس که جفا کردی و جنگ
چون زلف تو کوژ گشت و چون چشم تو تنگ.چو گندم گوژ و چون جو زردم از تو
جوی ناخورده گندم خوردم از تو.بزن تیری بدین گوژ کمان پشت
که چندین پشت بر پشت تو را کشت.|| ( اِ ) همان گوز است که باد اسفل باشد. ( آنندراج ). || زنبورعسل. کبت. نحل. رجوع به گوژانگبین شود.

= کوژ