کلینیک

مطب، بیمارستان، درمانگاه
۱ - ( اسم ) مطب محکمه . ۲ - ( صفت ) بالینی : امراض کلینیک

(کِ ) [ فر. ] ۱ - (اِ. ) ساختمان یا بخشی در بیمارستان یا مراکز بهداشتی - درمانی که به درمان بیماران یا مراقبت پزشکی از بیماران سرپایی اختصاص داشته باشد، درمانگاه . (فره ). ۲ - (ص . ) بالینی .

کلینیک. [ کْلی / ک ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) مطب. محکمه. ( فرهنگ فارسی معین ). || درمانگاه. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( ص ) بالینی : امراض کلینیک ( بیماریهای بالینی ).

۱. درمانگاه
۲. محلی دارای تجهیزات در یک رشتۀ خاص برای درمان بیماران مربوط به آن رشته.
۳. بیمارستانی که در آن دانشجویان پزشکی تحت آموزش بالینی قرار می گیرند.