گورستان

مقبرة

جائی که مردگان رازیرخاک میکنند، سرزمینی که در آن گوربسیارباشد، قبرستان، گورسان ووادی خاموشان هم گفته شده
( اسم ) جایی که در آن مرده ها را دفن کنند قبرستان : رسول خدا ص آن شب با جماعتی از یاران از مسجد بگورستان بقیع میشد ...

(رِ ) (اِمر. ) قبرستان .

گورستان. [ رِ ] ( اِ مرکب ) قبرستان. ( آنندراج ). مرزغن. مرغزن. ( برهان ). بَلَد. جَبّان. جَبّانة. ( منتهی الارب ). مقبرة [ م َ ب َ رَ / م ُ ب َ رَ / م َ ب ِ رَ ]. ( ترجمان القرآن ) ( دهار )( منتهی الارب ). مَقْبَرة. ( منتهی الارب ) :
هر آنکو زاغ باشد رهنمایش
به گورستان بود پیوسته جایش.گفت این مشتی اوباشند... از هر جایی فرازآمده به یک ساعت از ایشان گورستانی توان کرد. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 42 ). بدیدم اینها به پای خویش به گورستان آمده اند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 435 ).
چه دَوَم بیهده سوی بستان
خود همی یابمش به گورستان.چو آهو سبزه ای بر کوه دیده
ز شورستان به گورستان رمیده.رجوع به گور شود.
- امثال :
نه نه نه نه پستان ، پستان برود گورستان . رجوع به امثال و حکم ج 4 ص 1857 شود.
این مرده و این گورستان . ( امثال و حکم دهخدا ج 1 ص 337 ).

جایی که مردگان را زیر خاک می کنند، سرزمینی که در آن گور بسیار باشد، قبرستان، وادی خاموشان.

{cemetery} [باستان شناسی] مکانی برای دفن مردگان