درختان خاردار
علجان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
علجان . [ ع ُ ] (ع اِ) درختان خاردار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
علجان. [ ع َ ل َ ] ( ع اِمص ) اضطراب و پریشانی ماده شتر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) گیاهی که از آن مسواک سازند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || گیاهی که بدان دست شویند، و آن را «کاه مکه » نیز گویند.( برهان ) ( ناظم الاطباء ). اذخر و غسول. ( از برهان ).
علجان. [ ع َ ل َ ] ( اِخ ) نام جائی است ، و در شعر ابودؤاد ایادی آمده است :
بالبطن من علجان حَل به
دان فُوَیْق الارض اذ وَدقت.
علجان. [ ع ُ ] ( ع اِ ) درختان خاردار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
علجان. [ ع َ ل َ ] ( اِخ ) نام جائی است ، و در شعر ابودؤاد ایادی آمده است :
بالبطن من علجان حَل به
دان فُوَیْق الارض اذ وَدقت.
( از معجم البلدان ).
علجان. [ ع ُ ] ( ع اِ ) درختان خاردار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
علجان . [ ع َ ل َ ] (اِخ ) نام جائی است ، و در شعر ابودؤاد ایادی آمده است :
بالبطن من علجان حَل ّ به
دان فُوَیْق الارض اذ وَدقت .
بالبطن من علجان حَل ّ به
دان فُوَیْق الارض اذ وَدقت .
(از معجم البلدان ).
علجان . [ ع َ ل َ ] (ع اِمص ) اضطراب و پریشانی ماده شتر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (اِ) گیاهی که از آن مسواک سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || گیاهی که بدان دست شویند، و آن را «کاه مکه » نیز گویند.(برهان ) (ناظم الاطباء). اذخر و غسول . (از برهان ).
کلمات دیگر: