علاه

علاة. [ ع َ ] (اِخ ) جایی است در یمامه و متعلق به بنی هِزّان . در این مکان «مَحالی » یافت شود، و آن عبارت از سنگهای سفیدی است که آنها را بر هم سائیده و مانند سرمه به چشم میکشند. (از معجم البلدان ).

علاة. [ ع َ ] (اِخ ) ناحیه ٔ بزرگی است از عمل معرة النعمان ، از جانب برّ و خشکی ، و مشتمل است بر قرای بسیار. مسافری که از حلب به حماة رود از اینجا عبور میکند. (از معجم البلدان ).

علاة. [ ع َ ] (اِخ )کوهی است در دیار نمربن قاسط. (از معجم البلدان ).

علاة. [ ع َ ] (ع اِ) رجوع به علات شود.