سرد بادی که با نم باشد باد سرد با باران .
شفان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شفان. [ ش َف ْ فا ] ( ع اِ ) سردبادی که با نم باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). باد سرد باباران. ( مهذب الاسماء ): غداة ذات شفان ؛ بامداد خنک باباد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
کلمات دیگر: