<div class="boxBd">علف خواره. [ ع َ ل َ خوا / خا رَ / رِ ] ( نف مرکب ) علفخوار. علفچر. که علف خورد. || ( اصطلاح طبیعی ) حیوانی که از علف و دیگر مواد نباتی تغذیه میکند. ج ، علف خوارگان. ( ناظم الاطباء ).</div>

علف خواره. [ ع َ ل َ خوا / خا رَ / رِ ] ( نف مرکب ) علفخوار. علفچر. که علف خورد. || ( اصطلاح طبیعی ) حیوانی که از علف و دیگر مواد نباتی تغذیه میکند. ج ، علف خوارگان. ( ناظم الاطباء ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">۱ - آنکه علف خورد علف خوار . ۲ - جانوری که از علف و مواد نباتی دیگر تغذیه کند جمع : علف خوارگان .</div>

۱ - آنکه علف خورد علف خوار . ۲ - جانوری که از علف و مواد نباتی دیگر تغذیه کند جمع : علف خوارگان .

علف خواره

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا