دالتون ترامبو

جیمز دالتون ترامبو (به انگلیسی: James Dalton Trumbo) فیلمنامه نویس، رمان نویس و فیلمساز آمریکایی متولد ۱۹۰۵ در کلرادو بود.
مرد بیاد ماندنی (۱۹۳۸)
خانهٔ دختران (۱۹۳۹)
صورت حساب طلاق (۱۹۴۰)
تو به من تعلق داری (۱۹۴۱)
آندروی برجسته (۱۹۴۲)
رفیق مهربان (۱۹۴۳)
پسری به اسم جو (۱۹۴۴)
سی ثانیه بر فراز توکیو (۱۹۴۴)
حسادت (۱۹۴۵)
تعطیلات در رم (۱۹۵۳)
اکسدوس (۱۹۶۰)
اسپارتاکوس (۱۹۶۱)
آخرین غروب (۱۹۶۱)
شجاعان تنها هستند (۱۹۶۲)
مرغ دریایی (۱۹۶۵)
هاوایی (۱۹۶۶)
کارچاق کن (در تهران: مرد سرنوشت) (۱۹۶۸)
سوارکاران (۱۹۷۱)
جانی تفنگش را برداشت (۱۹۷۱)
پاپیون (۱۹۷۳)
ترامبو شناخته شده ترین عضو گروه «ده تای هالیوود» از نویسندگان هالیوودی است که در دورهٔ مک کارتیسم در لیست سیاه قرار گرفتند.
در سن شانزده سالگی به لوس آنجلس رفته و در یک نانوایی به عنوان کارگر مشغول می شود. پس از مدتی به نویسندگی روی آورده و به عنوان نویسنده آزاد کار هنری اش را آغاز می کند. ترامبو کار سناریونویسی را از سال ۱۹۳۶ با فیلم "گروه جاوه" که فیلم بی اهمیتی بود شروع می کند و بعد از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۱ برای کمپانی "آر. ک. او" کار می کند. چند سناریو می نویسد و در طول جنگ بهترین سناریوهایش را برای "مترو گلدوین مایر" می نگارد که مشهورترین آن ها " سی ثانیه بر فراز توکیو" به کارگردانی مروین لیروی در سال ۱۹۴۴ می باشد. او همکاری با "مترو گلدوین مایر" را که از ۱۹۴۰ آغاز کرده بود تا سال ۱۹۴۵ ادامه می دهد.
بعد از جنگ در ۱۹۵۰ نام دالتون ترامبو به علت شرکت در حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا، در لیست سیاه قرار می گیرد و بعد از محکومیت سناریوهایی با اسامی مستعار می نویسد که یکی از آن ها به نام "کودکان قهرمان" با نام مستعار "رابرت ریچ" در سال ۱۹۵۷ اسکار بهترین سناریو را به دست آورد.