زبان ویتنامی

ویتنامی (tiếng Việt یا به صورت معمولی Việt ngữ)زبان رسمی و اداری کشور ویتنام می باشد. زبان ویتنامی که پس از زبان چینی، دومین زبان مهم گروه زبان های نواخت بر آسیا به شمار می آید در زمره زبان های استرا-آسیایی می باشد. این زبان ٬ زبان مادری ۸۶٪ از مردم ویتنام و سه میلیون نفر در خارج از این کشور که اکثراً در آمریکا زندگی می کنند می باشد. همچنین اقلیت های قومی در کشور ویتنام از ویتنامی به عنوان زبان دوم استفاده می شود. این زبان تعداد بسیار زیادی وام واژه از زبان چینی دارد. در گذشته از الفبای چینی برای نوشتن زبان ویتنامی استفاده می شد اما اکنون این زبان با الفبای لاتین سازگار گشته است و چند حرکت جدید برای نشان دادن انواع صداها به آن اضافه گشته است.
ویتی
ویتی موئونگ
زبان ویتنامی
به نظر می رسد که در گذشته های دور، زبان ویتنامی ویژگی هایی مشترک با سایر زبان های خانواده استرا-آسیایی داشته است مثل داشتن ریخت شناسی صرفی و خوشه های بی صدا غنی که به مرور زمان این ویژگی ها در این زبان از بین رفته اند. با این حال زبان ویتنامی به دلیل موقعیت جغرافیایی اش در جنوب شرق آسیا بسیار تأثیر پذیرفته و خصوصیاتی کسب کرده است مثل صرف (ریخت شناسی) جداگانه و نواخت متفاوت واجی.
ویتنامی در ابتدا تحت تأثیر زبان چینی قرار گرفت که در سده دوم پ.م. زبان غالب گردیده بود. پس از آنکه در سده دهم ویتنام استقلال یافت، طبقه فرمانروایان چینی ادبی را به عنوان ابزار ارتباطی دولت، کسب دانش و ادبیات برگزیدند. با غلبه زبان چینی، واژگان چینی به صورت بنیادین وارد شدند و بر روی دستور زبان تأثیر گذاشتند. بیشتر واژه نامه های ویتنامی در تمام زمینه ها حاوی واژگان چینی-ویتنامی هستند.
با اشغال ویتنام توسط فرانسه در سده نوزدهم، زبان فرانسوی در آموزش و دولت به تدریج جایگزین زبان چینی گردید. زبان ویتنامی بسیاری از وام واژه ها را از زبان فرانسوی دریافت کرد مثل đầm (از مادام فرانسوی)، ga (به معنی ایستگاه قطار)، sơ mi (از شومیز فرانسوی)، búp bê (به معنی عروسک). به علاوه بسیاری از واژگان چینی-ویتنامی به گونه ای مبدل شدند که با ایده های غربی که از راه زبان فرانسوی آمده بود سازگار شوند. زبان ویتنامی را به شش دوره تقسیم می کند: