زبان های هندواروپایی

زبان های هندواروپایی یک خانوادهٔ زبانی متشکل از چند صد زبان و گویش مرتبط است. بیشتر زبان های مردمان ساکن قارهٔ اروپا، آسیای میانه و شبه قاره هند از جملهٔ زبان های هندواروپایی هستند.
زبان های آناتولیایی یا آناتولی
زبان هیتی یا هیتّی (انگلیسی: زبان هیتی):
شمار هندواروپایی زبان ها در سراسر دنیا به حدود ۳٫۴ میلیارد نفر می رسد. نزدیک به ۴۴۶ زبان زندهٔ هندواروپایی وجود دارد که ۳۱۳ تای آن ها متعلق به زیرشاخهٔ زبان های هندوآریایی هستند. به این ترتیب، گویشوران زبان های هندواروپایی سخنوران بزرگ ترین خانوادهٔ زبانی شناخته شده در دنیای امروزند.
نظریه زبان های هندواروپایی در قرن هجدهم توسط ویلیام جونز زبان شناس و خاورشناس انگلیسی مطرح شد. وی با اشاره به شباهت های زبان های سانسکریت، یونانی، و لاتین به یکدیگر نتیجه گرفت که آن ها بایستی از یک زبان مشترک منشأ گرفته باشند که زبان های پشتو ،دری ،فارسی، آلمانی و زبان روسی هم از همان زبان ریشه منشعب شده اند.
خانوادهٔ زبان های هندواروپایی یکی از خانواده های زبانیِ جهان و البته از بزرگ ترین های آن هاست. بیشتر مردم جهانِ امروز، به عنوان زبان مادری یا زبان دوم، می توانند به یکی از زبان های این خانواده سخن بگویند.