<div class="boxBd"><b>( شخبة )</b> شخبة. [ ش ُ ب َ ] ( ع اِ ) یک دفعه از شیر.ج ، شخاب. ( منتهی الارب ). || شیری که وقت دوشیدن از پستان تا شیردوشه بر مثال خط ممتد باشد. ( منتهی الارب ). شیری که وقت دوشیدن از پستان تا شیردوشه پیوسته و متصل باشد. ج ، شخاب. ( از اقرب الموارد ).</div>

( شخبة ) شخبة. [ ش ُ ب َ ] ( ع اِ ) یک دفعه از شیر.ج ، شخاب. ( منتهی الارب ). || شیری که وقت دوشیدن از پستان تا شیردوشه بر مثال خط ممتد باشد. ( منتهی الارب ). شیری که وقت دوشیدن از پستان تا شیردوشه پیوسته و متصل باشد. ج ، شخاب. ( از اقرب الموارد ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">یکدفعه از شیر یا شیریکه وقت دوشیدن از پستان تا شیر دوشه پیوسته و متصل باشد .</div>

یکدفعه از شیر یا شیریکه وقت دوشیدن از پستان تا شیر دوشه پیوسته و متصل باشد .

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">شخبة.</span> [ ش ُ ب َ ] (ع اِ) یک دفعه از شیر.ج ، شخاب . (منتهی الارب ). || شیری که وقت دوشیدن از پستان تا شیردوشه بر مثال خط ممتد باشد. (منتهی الارب ). شیری که وقت دوشیدن از پستان تا شیردوشه پیوسته و متصل باشد. ج ، شخاب . (از اقرب الموارد).<br></p>

شخبة. [ ش ُ ب َ ] (ع اِ) یک دفعه از شیر.ج ، شخاب . (منتهی الارب ). || شیری که وقت دوشیدن از پستان تا شیردوشه بر مثال خط ممتد باشد. (منتهی الارب ). شیری که وقت دوشیدن از پستان تا شیردوشه پیوسته و متصل باشد. ج ، شخاب . (از اقرب الموارد).

شخبه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا