( صفت ) بت پرست پرستنده صنم .
صنم پرست
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صنم پرست. [ ص َ ن َ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) بت پرست. پرستنده صنم :
گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین
گفتا بکوی عشق همین و همان کنند.
گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین
گفتا بکوی عشق همین و همان کنند.
حافظ.
رجوع به صنم شود.کلمات دیگر: