عشرت افروزنده باعث شادی و خوشی و خوشدلی و کامرانی
عشرت افروز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عشرت افروز. [ ع ِ رَ اَ ] ( نف مرکب ) عشرت افروزنده. باعث شادی و خوشی و خوشدلی و کامرانی :
گروهی تازه روی و عشرت افروز
بگاه خوشدلی روشن تر از روز.
گروهی تازه روی و عشرت افروز
بگاه خوشدلی روشن تر از روز.
نظامی.
و رجوع به عشرت شود.کلمات دیگر: