کودک نابغه

کودک نابغه در ادبیات پژوهشی روانشناختی به یک فرد با سن کمتر از ده سال گفته می شود که می تواند در برخی زمینه ها مطالبی هم سطح یک متخصص بزرگسال تولید کند.
نابغه
اسکن های پی ای تی که بر روی چندین کودک نابغه ریاضیدان انجام شده اند، نشان داده اند که آنها به لحاظ حافظه کاری طولانی مدت (LTWM) فکر می کنند. این حافظه، تنها در حوزه تخصص فرد، قادر به نگهداری اطلاعات مربوط برای دوره های طولانی، معمولاً چندین ساعت، است. به عنوان مثال، پیشخدمت های باتجربه ای دیده شده اند که می توانند در هنگام کار و سفارش گیری، سفارش های بیش از ۲۰ مشتری را در ذهن خود نگه دارند، اما در شناسایی توالی-شماره به اندازه یک فرد معمولی عمل می کنند. اسکن PET همچنین به سوالاتی پاسخ می دهد که کدام مناطق خاص مغز خود را با دستکاری اعداد مرتبط می کنند.
برخی پژوهش گران معتقدند که استعداد نوابغ به سبب استعداد ذاتی کودک و با سرمایه گذاری احساسی و پر انرژی روی کودک افزایش می یابد. بعضی دیگر معتقدند که محیط نقش مهمی را بازی می کند. به عنوان مثال، لاشلو پولگار قصد داشت تا فرزندان خود را شطرنج باز تربیت کند و تمام سه دخترش به بازیکنان تراز جهانی تبدیل شدند (دو نفر از آنها استاد بزرگ شطرنج هستند)، تأکید بر اهمیت نقش محیط بر اینکه استعداد کودک در چه جهتی هدایت شود تأثیر دارد و نشان دادن اینکه مهارت های خارق العاده ای از راه آموزش مناسب، کسب می شوند.