ابوالفضل بن عمید (کوتاه: ابن عمید) (۹۱۲-۹۷۰م) (نسب: ابوالفضل محمد بن ابوعبداالله عمید حسین) کاتب برجسته، وزیر، فرماندهٔ نظامی و شاعر عرب زبان ایرانی در سده چهارم قمری بود.
در قم زاده شد و در خانواده ای ایرانی دانشور پرورش یافت. به فلسفه، ادبیات و تاریخ آشنا بود. در سال ۳۲۸ وزارت رکن الدوله دیلمی را پذیرفت، در همان هنگام پدرش وزیر نصر بن احمد سامانی بود. هنگامی که حسنویه کردی در نواحی دینور به خونخواهی برخاست، رکن الدوله لشکری به فرماندهی ابن عمید برای سرکوبی اش فرستاد. هنگامی که ابن عمید به همدان رسید، سرما فزونی گرفته بود. بر او سخت شد، و به نقرس و قولنج دچار شد. در صفر ۳۶۰ق/دسامبر ۹۷۰م درگذشت.
در قم زاده شد و در خانواده ای ایرانی دانشور پرورش یافت. به فلسفه، ادبیات و تاریخ آشنا بود. در سال ۳۲۸ وزارت رکن الدوله دیلمی را پذیرفت، در همان هنگام پدرش وزیر نصر بن احمد سامانی بود. هنگامی که حسنویه کردی در نواحی دینور به خونخواهی برخاست، رکن الدوله لشکری به فرماندهی ابن عمید برای سرکوبی اش فرستاد. هنگامی که ابن عمید به همدان رسید، سرما فزونی گرفته بود. بر او سخت شد، و به نقرس و قولنج دچار شد. در صفر ۳۶۰ق/دسامبر ۹۷۰م درگذشت.
wiki: ابوالفضل بن عمید