بی اس دی

بی اس دی (به انگلیسی: BSD) برگرفته از Berkeley Software Distribution (به فارسی: توزیع نرم افزاری برکلی) (که به عنوان بی اس دی یونیکس هم شناخته می شود) یکی از مشتقات سیستم عامل یونیکس بود که در طی سال های ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۵ در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی توسط گروه تحقیقاتی سیستم های کامپیوتری توسعه داده و منتشر می شد. امروزه واژه بی اس دی برای اشاره به خانواده ای از سیستم عامل های شبه یونیکس استفاده می شود که همگی از نوادگان همان بی اس دی یونیکس هستند. سیستم عامل هایی که از کد اصلی بی اس دی مشتق شده اند هنوز هم توسعه فعالی دارند و به طور گسترده استفاده می شوند.
مجوز بی اس دی
مقایسه سیستم عامل های خانواده بی اس دی
فهرست سیستم عامل های بی اس دی
از لحاظ تاریخی، بی اس دی به عنوان شاخه ای از یونیکس در نظر گرفته می شود. چون کدهای اولیه بی اس دی از کدهای اصلی یونیکس سرچشمه گرفته اند و به همراه سیستم عامل اصلی یونیکس AT&T طراحی شده است.
اولین نسخه های یونیکس که در دهه ۱۹۷۰ توسط آزمایشگاه های بل توزیع می شدند، حاوی کدهای منبع این سیستم عامل بودند که به محققین دانشگاه ها اجازه می داد تا بتوانند یونیکس را تغییر داده و گسترش دهند. اولین سیستم یونیکسی در دانشگاه برکلی یک PDP-11 بود که در سال ۱۹۷۴ نصب شد و دپارتمان علوم رایانه از این رایانه به منظور تحقیقات وسیع خود استفاده می کرد.
رفته رفته دیگر دانشگاه ها هم به یونیکس علاقه نشان دادند. بیل جوی , یک دانشجوی مقطع فوق لیسانس در دانشگاه برکلی , در سال ۱۹۷۷، شروع به کامپایل کردن اولین نسخه از توزیع نرم افزاری برکلی کرد که 1BSD نام گرفت و در ۹ مارس ۱۹۷۸ منتشر شد . 1BSD بیشتر یک افزونه برای ویرایش ششم یونیکس بود تا یک سیستم عامل کامل، اجزای اصلی این سیستم عامل یک کامپایلر پاسکال و یک ویرایشگر خطی به نام اکس بودند .