ام المومنین

( ~. مُ مِ ) [ ع . ] (اِ. ) لقب هر یک از زنان پیغمبر اسلام .

ام المؤمنین. [ اُم ْ مُل ْ م ُ م ِ ] ( ع اِ مرکب ) لقب هریک از زنان رسول اکرم است و آن مأخوذ از قول خداوند است که فرماید: النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم و ازواجه امهاتهم ( قرآن 6/33 )؛ یعنی پیغامبر سزاوارتر است بگروندگان از ایشان بخویشتن و زنان او مادران ایشانند. ( کشف الاسرار میبدی ج 8 ص 2 ) و بموجب آیه 53 همین سوره که می فرماید: و ما کان لکم ان تؤذوا رسول اﷲ و لا ان تنکحوا ازواجه من بعده ابداً؛ و روا نیست شما را که رسول خدای را رنج دل نمایید و نه زنان او را بزنی خواهید بعد از وی هرگز. ( کشف الاسرار میبدی ج 8 ص 78 ). تزویج آنان در حق دیگران حرام است. همسران رسول اکرم که به لقب ام المؤمنین مشهورند عبارتند از اسماء بنت نعمان شراحیل ، ام شریک بنت جابر و ام شریک بنت دودان ( به احتمال هر دو یکی است )، بنت ابی الجون کندیه ، جویریه ، حفصه ، خدیجه ، خوله بنت حکیم بن امیه ، خوله بنت هذیل ، رمله ، مشهور به ام حبیبه ، زینب بنت جحش ، زینب حزیمه هلالیه ، سوده ، سبایا سینابنت صلت ، شرافة بنت خلیفةبن فروه ، صفیه بنت یحیی یا حیی ، عالیه بنت ظبیان ، عایشه بنت ابی بکر، عمره بنت معاویه ، فاطمه بنت ضحاک ، قتیله بنت قیس ، لیلی بنت خطیم ، ملیکه بنت داود، میمونه بنت حارث ، هند مشهور به ام سلمه. رجوع بهریک از اسامی مزبور و ریحانة الادب ج 6 ص 243 ببعد شود.