( اسم ) سرمایه تباهی مایه تبه کاری ام المفاسد .
ام الفساد
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~. فِ یا فَ ) [ ع . ] ۱ - (اِ. ) مایه و سبب تباهی و فساد. ۲ - (ص . ) فتنه انگیز.
لغت نامه دهخدا
ام الفساد. [ اُم ْ مُل ْ ف َ ] ( ع اِ مرکب ) کسی که فساد بسیار کند، منشاء فساد.
فرهنگ عمید
سرمایۀ تباهی و تباه کاری.
کلمات دیگر: