کلمه جو
صفحه اصلی

غرابیب

فرهنگ فارسی

جمع غربیب

لغت نامه دهخدا

غرابیب. [ غ َ ] ( ع اِ ) ج ِ غِربیب. ( اقرب الموارد ) ( ترجمان علامه جرجانی تهذیب عادل ) : و من الجبال جدد بیض و حمر مختلف الوانها و غرابیب سود. ( قرآن 27/35 ). در ترکیب غرابیب سود ( به معنی سیاه تند ) سود بدل از غرابیب است نه تأکید، زیرا تأکید الوان مقدم نمی شود. ( اقرب الموارد ). رجوع به غربیب شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی غَرَابِیبُ: سیاهیهای شدید (جمع غریب)
ریشه کلمه:
غرب (۱۹ بار)

«غَرابِیب» از مادّه «غَرْب» جمع «غِرْبیب» (بر وزن کبریت) به معنای سیاه پر رنگ است، و این که عرب به کلاغ «غراب» می گوید، نیز از همین جهت است.
. غرابیب جمع غربیب به معنی بسیار سیاه است و «سود» جمع اسود است فراء گفته آن در اصل «سود غرابیب» است یعنی سیاه‏های بسیار سیاه ولی مجمع ترجیح می‏دهد که «سود» تأکید غرابیب باشد یعنی از کوه‏ها تکه‏های سفید و سرخ است به رنگهای مختلف و نیز از آنها تکه‏های بسیار سیاه هست.


کلمات دیگر: