ماساکی کوبایاشی

ماساکی کوبایاشی (به ژاپنی: 小林 正樹 Kobayashi Masaki)، (زادهٔ ۱۴ فوریه ۱۹۱۶ - درگذشتهٔ ۴ اکتبر ۱۹۹۵) کارگردانی ژاپنی بود.
۱۹۵۲: جوانی پسرم (Musuko no seishun)
۱۹۵۳: اتاق با دیوارهای ضخیم (Kabe atsuki heya)
۱۹۵۳: صمیمیت (Magokoro)
۱۹۵۴: سه عشق (Mittsu no ai)
۱۹۵۴: جایی زیر آسمان گسترده (Kono hiroi sora no dokoka ni)
۱۹۵۵: روزهای زیبا (Uruwashiki saigetsu)
۱۹۵۶: بهار (Izumi)
۱۹۵۶: من تو را می خرم (Anata kaimasu)
۱۹۵۷: رودخانهٔ سیاه (Kuroi kawa)
۱۹۵۹–۱۹۶۱: وضعیت بشر سه گانه (Ningen no jōken)
۱۹۵۹: عشق بزرگتری نه
۱۹۵۹: جاده ای به جاودانگی
۱۹۶۱: دعای یک سرباز
او در ۱۹۴۱ به عنوان کارگردان کارآموز در استودیوی فیلم سازی شوچیکو مشغول به کار شد ولی کمی بعد مجبور شد به ارتش بپیوندد و به منچوری اعزام شد. او انسانی صلح جو بود و به همین دلیل هرگز در مدت خدمت رتبه اش از سرباز صفر بالاتر نرفت. او اسیر جنگی شد و در سال ۱۹۴۶ پس از آزاد شدن، دوباره به استودیوی شوچیکو برگشت و به عنوان دستیار کارگردان کیسوکه کینوشیتا مشغول به کار شد.
او از ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۱، فیلم های سه گانهٔ وضعیت بشر را کارگردانی کرد که به نتایج جنگ جهانی دوم بر یک ژاپنی صلح جو و سوسیالیست می پرداخت.
در سال ۱۹۶۲ فیلم هاراکیری را کارگردانی کرد که جایزهٔ هیئت داوران جشنواره فیلم کن ۱۹۶۳ را از آن خود کرد.