ابوالعباس عبد الله بن معتز بن متوکل ( مقت . ۲۹۶ ه ق . ) . وی در ادب و شعر عرب مهارت داشت و درک محضر بسیاری از علمای نحو و اخباریان را کرد و در زمره فصحای شعر و لغت عرب بشمار است . او نخستین کسی است که در بدیع عرب کتاب تالیف کرده. پس از مرگ مقتفی درباریان مقتدر را خلع کردند و ابن المعتز را در ربیع الاول ۲۹۶ بخلافت برداشتند و او تنها یک روز خلیفه بود و پس از عزل بامر مقتدر کشته شد . از تالیفات او الزهر و الریاض البدیع مکاتبات الاخوان بالشعر الجوارح و الصید است .
او در ادب و شعر یگانه روزگار خویش بود
او در ادب و شعر یگانه روزگار خویش بود