بادنجان صحرایی
بادنجان دشتی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بادنجان دشتی. [ دَ / دِ جا ن ِ دَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادنجان صحرائی. بادنجان بری. به هندی کتائی بزرگ. ( الفاظالادویه ). بهت کتائی. و بزرگ آنرا بهرتا گویند. ( مخزن الادویه ). و رجوع به بادنجان بری و صحرائی شود.
کلمات دیگر: