نوعی از درخت انجیر است
بادنجیر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بادنجیر. [ دَ ] ( اِ مرکب ) نوعی از درخت انجیر است که پیش از همه درختان انجیر دهد و انجیر آن کاواک است و حلاوتی چندان ندارد. حکیم خاقانی گفته :
گه ز ناپاکی ز بادنجیر بید انگیختند
گه ز خودرائی ز بیدانجیر عرعر ساختند.
گه ز ناپاکی ز بادنجیر بید انگیختند
گه ز خودرائی ز بیدانجیر عرعر ساختند.
( از انجمن آرا ).
رجوع به بادانجیر شود.کلمات دیگر: