همدیگر برنده و جدایی کننده
متهاجر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
متهاجر. [ م ُ ت َ ج ِ ] ( ع ص ) همدیگر برنده وجدایی کننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). از یکدیگر جدا شده و تفریق کرده و از همدیگر دوری کرده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تهاجر شود.
کلمات دیگر: