مجروح بدن زخمین تن
خسته تن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خسته تن. [ خ َ ت َ /ت ِ ت َ ] ( ص مرکب ) مجروح بدن. زخمین تن :
زواره بیامد بر پیلتن
دریده برو جامه و خسته تن.
گرفتار در دست آن انجمن.
زواره بیامد بر پیلتن
دریده برو جامه و خسته تن.
فردوسی.
همه کشته بودند ماخسته تن گرفتار در دست آن انجمن.
فردوسی.
کلمات دیگر: