( خسرو آرای ) آرایش دهنده پادشاه زیب ملوک
خسرو ارای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( خسروآرای ) خسروآرای. [ خ ُ رَ / رُو ] ( نف مرکب ) آرایش دهنده پادشاه. زیب ملوک. لایق شاهان :
چو بشنید بهرام بالای خواست
یکی جامه خسروآرای خواست.
یکی جامه خسروآرای خواست.
یکی مغفر خسروآرای خواست.
چو بشنید بهرام بالای خواست
یکی جامه خسروآرای خواست.
فردوسی.
فرودآمد از کوه و بالای خواست یکی جامه خسروآرای خواست.
فردوسی.
هم آنگاه بهرام بالای خواست یکی مغفر خسروآرای خواست.
فردوسی.
کلمات دیگر: