با تسلط و احاطه خوردن . باولع خوردن .
چیره خوردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چیره خوردن. [ رَ / رِ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) با تسلط و احاطه خوردن. با ولع خوردن.
اشتر گرسنه کسیمه خورد
کی شکوهد ز خار چیره خورد.
اشتر گرسنه کسیمه خورد
کی شکوهد ز خار چیره خورد.
رودکی.
کلمات دیگر: