خسته روان

خسته جان خسته خاطر

خسته روان. [ خ َ ت َ / ت ِ رَ ] ( ص مرکب ) خسته جان. خسته خاطر. غمناک. ملول. مهموم :
پرستنده بشنید و آمد دوان
بر خاک شد تند و خسته روان.نگر تا که بینی به گرد جهان
که او نیست از مرگ خسته روان.همی خون من جوید اندر نهان
نخستین ز من گشته خسته روان.بدو گفت سیمرغ ای پهلوان
مباش اندرین کار خسته روان.