اورسن ولز

جرج اورسن وِلْز (انگلیسی: Orson Welles؛ ‏ ۶ مه ۱۹۱۵ – ۱۰ اکتبر ۱۹۸۵) کارگردان، فیلم نامه نویس، هنرپیشه و تهیه کنندهٔ فیلم، تئاتر، رادیو و تلویزیون آمریکایی بود. او اولین بار با اجرای رادیویی جنگ دنیاها اثر هربرت جرج ولز در ۳۰ اکتبر ۱۹۳۸ بود که به شهرت رسید. آن هم به این دلیل که عده ای از شنوندگان به تصور اینکه با یک خبر واقعی (از حملهٔ بیگانگان فضایی از مریخ) مواجه شده اند، وحشت کرده بودند.
قلب های پیر - ۱۹۳۴
خیلی زیاد جانسون - ۱۹۳۸
همشهری کین - ۱۹۴۱
خانواده اشرافی امبرسن - ۱۹۴۲
غریبه - ۱۹۴۶
بانویی از شانگهای - ۱۹۴۸
مکبث - ۱۹۴۸
اتلو - ۱۹۵۲
آقای آرکادین - ۱۹۵۵
نشانی از شر -۱۹۵۸
محاکمه - ۱۹۶۲
ناقوس های نیمه شب -۱۹۶۶
قصه جاویدان - ۱۹۶۸
ت مثل تقلب - ۱۹۷۵
طرف دیگر باد - ۲۰۱۸ (اتمام پس از مرگ وی)
در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ دو اقتباس تئاتری او به نام های وودو مکبث و روایت نمادگرایانهٔ جولیوس سزار در نیویورک شهرت یافتند. وی در سال ۱۹۴۱ کارگردانی، تهیه کنندگی و بازیگری در فیلم همشهری کین را به عهده گرفت و ضمناً به عنوان نویسنده نیز در آن همکاری داشت. همشهری کین در بیشتر لیست های سایت های نقد فیلم، جزو ۱۰۰ فیلم برتر تاریخ سینما محسوب می شود.
بقیهٔ دوران کاری او به دلایل گوناگونی مانند کمبود بودجه، دخالت بی جای استودیوها، چه در اروپا و چه در بازگشت کوتاه مدت او به هالیوود زیاد با موفقیت روبرو نبود. با همهٔ این مشکلات اتلو برندهٔ نخل طلایی جشنوارهٔ کن ۱۹۵۷ گردید و نشانی از شر نیز به جایزهٔ برتر جشنوارهٔ جهانی بروکسل نائل آمد. از دید خود ولز دو فیلم محاکمه و ناقوس های نیمه شب بهترین فیلم هایش بودند. اگرچه ولز توسط استودیوهای بزرگ به حاشیه رانده می شد، اما او در واقع یک بازیگر پول ساز بود.
در سال های واپسین زندگی، ولز در حالیکه فقط بوسیلهٔ بازیگری، تبلیغات و صداگذاری امرار معاش می کرد با یک استودیوی هالیوودی به علت سرمایه گذاری نکردن بر روی پروژه های فیلم مستقلش وارد منازعه شد. در سال ۱۹۷۵ او سومین نفری بود که پس از جان فورد و جیمز کاگنی، جایزهٔ یک عمر فعالیت را از بنیاد فیلم آمریکا (اِی اِف آی) دریافت می کرد. بیش تر منتقدان پس از مرگ وی به طور عمومی از او تمجید کرده اند. او هم اکنون به عنوان یکی از مهم ترین هنرمندان هنرهای دراماتیک قرن بیستم شناخته می شود. او در سال ۲۰۰۲ در نظرسنجی مؤسسه فیلم بریتانیا (بی اف آی) که در مورد ده کارگردان برتر سینما انجام شده بود عنوان بهترین کارگردان تمام تاریخ را کسب کرد.

جرج اورسن ولز‏ (۱۹۱۵ - ۱۹۸۵) کارگردان، فیلمنامه نویس، بازیگر و تهیه کنندهٔ فیلم، تئاتر، رادیو و تلویزیون اهل آمریکا بود.
• خانم ها و آقایان، من اورسن ولز هستم. من می، خواهم به شما بگویم که جنگ دنیاها هیچ اهمیت خاصی ندارد مگر به عنوان یک هدیه آخر هفته که به شما تقدیم شده بود. آن یک نوع بیرون پریدن از میان بوته ها و ترساندن بود که توسط مرکوری ثیترز تهیه شده بود. ما نمی توانستیم تمام پنجره های شما را صابون مالی کرده و ورودی های باغ شما را هم بدزدیم. پس می خواستیم بهترین کار را انجام بدهیم. دنیا را خراب کنیم. آن هم در مقابل گوش های شما، ولی سی بی اس را خراب کردیم. امیدوارم درک کنید که ما قصد بدی نداشتیم و اینکه هر دو مؤسسه باز و مشغول تجارت هستند. پس خواهشمندم درسی را که امشب فراگرفتید، فردا نیز به یاد داشته باشید که شخص مهاجم از اتاق خواب شما که لبخند می زند و می درخشد و گرد هم هست چیزی جز همان کدوحلوایی روی سر کس دیگری نیست؛ و اگر زنگ در خانه تان را زدند، هیچ مریخی در کار نیست. بابا هالووین است.معذرت خواهی رادیویی که او در پایان اجرای رادیویی مشهورش از جنگ دنیاها انجام داد. زنده، شبکه رادیویی سی بی اس - ۳۰ اکتبر ۱۹۳۸• «پرخوری گناهی مخفی نیست.»• «من از تلویزیون متنفرم. همان طور که از بادام زمینی. اما نمی توانم بادام زمینی نخورم.»• «به «ترنر» بگویید مدادشمعی هایش را از فیلم من دور نگاه دارد.» -> در جواب «تد ترنر» که طرح هایی در مورد رنگی کردن «همشهری کین» داشت
• «من در مورد رفتار هالیوود با خودم ناراحت نیستم. ناراحتی من از رفتار آن با «گریفیث»، «فون اشترنبرگ»، «فون اشترهایم»، «باستر کیتون» و صدها نفر دیگر است.»• «من دعا نمی کنم، چون نمی خواهم خدا را خسته کنم.»• «یک فیلم هیچگاه واقعاً خوب نخواهد بود مگر اینکه دوربین چشمی در کله یک شاعر باشد.»• «نپرس که برای کشورت چه کاری می توانی انجام بدهی. بپرس برای ناهار چه داریم.»• «گانگستر شیک اختراعی از هالیوود است.»• «تنفر نژادی طبیعت انسان نیست؛ تنفر نژادی ترک طبیعت انسان است.»