کلمه جو
صفحه اصلی

ایرج کریمی

دانشنامه عمومی

ایرج کریمی (زاده ۱۳۳۲ در تهران، درگذشتهٔ ۱۱ شهریور ۱۳۹۴) کارگردان، فیلم نامه نویس و منتقد سینمای ایرانی بود.
نیم رخ ها (۱۳۹۳)
روابط (۱۳۸۷)
نسل جادویی (۱۳۸۵)
باغ های کندلوس (۱۳۸۳)
چند تار مو (۱۳۸۲)
از کنار هم می گذریم (۱۳۷۹)
وی فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) بود. کریمی چند کتاب سینمایی را نیز ترجمه کرده است. او یکی از منتقدان برجسته سینمایی ایران بود که در ماهنامه سینمایی فیلم نقدهای بسیاری چاپ کرد.
ایرج کریمی اگر چه دانش آموخته مهندسی مکانیک از دانشگاه امیرکبیر بود ولی اشتغال در این رشته را به خاطر علاقه به سینما رها کرد. پیش از آن که منتقد فیلم شود در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان کارشناس سینمایی کار کرد و در این کانون چند فیلم کوتاه نیز ساخت. پس از آن سال ها در مجله فیلم نقد می نوشت و سهم بسزایی در پیشرفت عرصه نقد سینمایی داشت، وی هم چنین چندین کتاب های سینمایی نیز به فارسی ترجمه کرد.کریمی در تلویزیون با فیلم بلند آهنگ پنهان به عنوان کارگردان در سال ۱۳۷۰ آغاز به کار کرد. در سال ۱۳۶۹ فیلمنامه نویسی سفر جادویی ساخته ابوالحسن داوودی و در ۱۳۷۰، فیلمنامه نویسی بهترین بابای دنیا به کارگردانی داریوش فرهنگ را بر عهده گرفت. شروع کار سینمایی او فیلم از کنار هم می گذریم به عنوان کارگردان در سال ۱۳۷۹ بود. از کنار هم می گذریم نخستین فیلمی است که وی کارگردانی، فیلم نامه نویسی و تهیه کنندگی آن را داشته است. چند تار مو را در ۱۳۸۲ بر اساس فیلم نامه ای از خودش کارگردانی کرد و فیلم باغ های کندلوس را در سال ۱۳۸۳ با بازی محمدرضا فروتن ساخت. در سال ۱۳۸۵ نسل جادویی را کارگردانی کرد که سال ها در انتظار پروانه نمایش به سر برد و سرانجام بدون فرصتی برای اکران عمومی، در شبکه نمایش خانگی توزیع شد. پس از این فیلم به مدت چندین سال امکان و فرصت ساخت فیلم جدیدی را پیدا نکرد و تلاش هایش در این راه با بن بست روبرو شد، تا این که در سال ۱۳۹۳ و پس از ۸ سال فیلم نیمرخ ها را کارگردانی کرد.او که از بیماری سرطان مغز استخوان رنج می برد ساعت ۱۴ و ۴۰ دقیقه بعد از ظهر ۱۱ شهریور سال ۱۳۹۴ شمسی درگذشت.

نقل قول ها

ایرج کریمی (۱۳۳۲ / ۱۹۵۳م) کارگردان، فیلم نامه نویس و منتقد سینمای ایرانی.
• «به طور کلی وقتی با کتابی مواجه می شوم که هیچ مقدمه ای از مترجم بر آن نیست، جای کمبود و نقصان آشکاری را احساس می کنم.»


کلمات دیگر: