جان کالوین کولیج (به انگلیسی: Calvin Coolidge) ;/kuːlɪdʒ/ (زاده ۴ ژوئیه ۱۸۷۲ - درگذشته ۵ ژانویه ۱۹۳۳) سی امین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۹۲۹–۱۹۲۳) بود.
جان
کالوین
کولیج که وکیلی جمهوری خواه و اهل ورمانت بود، در سلسله مراتب سیاست ایالتی ماساچوست ترقی کرد و نهایتاً فرماندار آن ایالت شد. مدیریت اعتصاب پلیس بوستون در سال ۱۹۱۹ از سوی او، توجه ملی را به سوی او جلب کرد و باعث شد او به عنوان مرد اقدام های قاطع مشهور شود. اندک زمانی بعد، او در سال ۱۹۲۰ به عنوان ۲۹مین معاون رئیس جمهور برگزیده شد و پس از مرگ ناگهانی وارن جی. هاردینگ در سال ۱۹۲۳ به ریاست جمهوری رسید. او که در سال ۱۹۲۴ در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید، به عنوان یک محافظه کار حامی دولت کوچک و نیز شخصی که بسیار کم حرف می زده، گرچه حس طنز خوبی داشته، مشهور شد.
کولیج اعتماد عمومی به کاخ سفید را پس از رسوایی های سلف خود بازگرداند، و با محبوبیت قابل توجهی این منصب را ترک کرد. آن طور که یک زندگی نامه نویس کولیج بیان کرده، «او روح و امیدهای طبقه متوسط را تجسم بخشید، توانست آمال آنان را درک کرده و نظر آنها را بیان کند. این که او روح متوسط را نمایندگی کرد قانع کننده ترین برهان بر قوت اوست.» متأسفانه بازنشستگی کولیج نسبتاً کوتاه بود و او در سن ۶۰ سالگی در سال ۱۹۳۳، کمتر از دو ماه پیش از این که جانشین مستقیمش، هربرت هوور، منصب را ترک کند درگذشت. او چهارمین رئیس جمهور از پنج رئیس جمهوری است که در دورهٔ جانشین مستقیمشان درگذشته اند. برخی بعدتر از کولیج به عنوان بخشی از نارضایتی عمومی از دولت لسه فر انتقاد کردند. در دورهٔ دولت رونالد ریگان محبوبیت او دچار تحولی مجدد شد، ولی ارزیابی نهایی از ریاست جمهوری او بین کسانی که کاهش اندازهٔ برنامه های دولتی توسط او را تأیید می کنند و آنانی که معتقدند دولت فدرال باید بیشتر در تنظیم و کنترل کردن اقتصاد درگیر باشد، دودسته است.
Coolidge and Washington on the Sesquicentennial of American Independence commemorative half dollar
جان
کالوین
کولیج که وکیلی جمهوری خواه و اهل ورمانت بود، در سلسله مراتب سیاست ایالتی ماساچوست ترقی کرد و نهایتاً فرماندار آن ایالت شد. مدیریت اعتصاب پلیس بوستون در سال ۱۹۱۹ از سوی او، توجه ملی را به سوی او جلب کرد و باعث شد او به عنوان مرد اقدام های قاطع مشهور شود. اندک زمانی بعد، او در سال ۱۹۲۰ به عنوان ۲۹مین معاون رئیس جمهور برگزیده شد و پس از مرگ ناگهانی وارن جی. هاردینگ در سال ۱۹۲۳ به ریاست جمهوری رسید. او که در سال ۱۹۲۴ در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید، به عنوان یک محافظه کار حامی دولت کوچک و نیز شخصی که بسیار کم حرف می زده، گرچه حس طنز خوبی داشته، مشهور شد.
کولیج اعتماد عمومی به کاخ سفید را پس از رسوایی های سلف خود بازگرداند، و با محبوبیت قابل توجهی این منصب را ترک کرد. آن طور که یک زندگی نامه نویس کولیج بیان کرده، «او روح و امیدهای طبقه متوسط را تجسم بخشید، توانست آمال آنان را درک کرده و نظر آنها را بیان کند. این که او روح متوسط را نمایندگی کرد قانع کننده ترین برهان بر قوت اوست.» متأسفانه بازنشستگی کولیج نسبتاً کوتاه بود و او در سن ۶۰ سالگی در سال ۱۹۳۳، کمتر از دو ماه پیش از این که جانشین مستقیمش، هربرت هوور، منصب را ترک کند درگذشت. او چهارمین رئیس جمهور از پنج رئیس جمهوری است که در دورهٔ جانشین مستقیمشان درگذشته اند. برخی بعدتر از کولیج به عنوان بخشی از نارضایتی عمومی از دولت لسه فر انتقاد کردند. در دورهٔ دولت رونالد ریگان محبوبیت او دچار تحولی مجدد شد، ولی ارزیابی نهایی از ریاست جمهوری او بین کسانی که کاهش اندازهٔ برنامه های دولتی توسط او را تأیید می کنند و آنانی که معتقدند دولت فدرال باید بیشتر در تنظیم و کنترل کردن اقتصاد درگیر باشد، دودسته است.
Coolidge and Washington on the Sesquicentennial of American Independence commemorative half dollar
wiki: کالوین کولیج