جمع طلی
اطلیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( اطلیة ) اطلیة. [ اَ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ طَلی. ( منتهی الارب ). ج ِ طَلاء. ( ناظم الاطباء ). رجوع به طلی و طلاء شود.
اطلیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ طَلی . (منتهی الارب ). ج ِ طَلاء. (ناظم الاطباء). رجوع به طلی و طلاء شود.
کلمات دیگر: