بازخوانی

بازخوانی (برنامه نویسی رایانه). بازخوانی در برنامه نویسی رایانه بخشی از برنامه ای اجرایی است که به بخش دیگری از برنامه به دیسه ی پارامون فرستاده می شود و در زمانی درخور بازخوانده می شود. در این جا بازخوانی همان فراخواندن است و پارامون در بسیاری از زبان های برنامه نویسی نام یک زیربرنامه است. بازخوانی بسته به آن که چه زمانی اجرا شود؛ به دو گونه دسته بندی می شود: بازخوانی هم گام و بازخوانی ناهم گام. بازخوانی هم گام فراخوانی ای بی درنگ است و بازخوانی ناهم گام با درنگ.
بازخوانی در زبان های برنامه نویسی در دیسه های گوناگونی هم چون رویه ها، عبارت های لامبدا، بندها یا اشاره گر به زیربرنامه پیاده سازی می شود.
بازخوانی ها بسته به زمان اجرا به دو گونه دسته بندی می شوند: هم گام (بندآور ) و ناهم گام (بازداشته ). در بازخوانی هم گام، فراخوانی بی درنگ انجام می شود. به سخنی دیگر، این بازخوانی برنامه را تا پایان یافتن فراخوانی بند می آورد. از این روی به بازخوانی هم گام، بندآور نیز گفته می شود. در بازخوانی ناهم گام، فراخوانی با اندکی درنگ انجام می شود. چون بازخوانی بازداشته شده است بدان بازخوانی بازداشته نیز گفته می شود.
بازخوانی های ناهم گام بیشتر در زمینه ی آپارش های درون دادی و برون دادی (Input/output operations) و رسیدگی به روی داد (event handling) به کار می روند. هم چنین وقفه ها و ریسه ها در برنامه های چند ریسمانی از بازخوانی های ناهم گام بسیار بهره می جویند. بازخوانی های هم گام چون بدون وقفه اند، در هم گام سازی برنامه هایی چندریسمانی کاربردی ندارند.