ارجاء

( اِ ) [ ع . ] (مص م .) 1 - امیدوار کردن . 2 - به تأخیر انداختن کاری .

( اَ ) [ ع . ] (اِ.) جِ رجاء؛ کنارها، گوشه ها.

ارجاء. [ اَ ] (اِخ ) نام جائی به اصفهان . (تاج العروس ). و نسبت بدان ارجائی است . || نام دهی به سرخس . (منتهی الارب ). || نام موضعیست به وَجرَة. (منتهی الارب ).

ارجاء. [ ] (اِخ ) ابن ابی ضحاک خال مأمون الرشید. (حبط ج 1).

ارجاء. [ اَ ](ع اِ) ج ِ رجاء، بمعنی کناره و طرف . (غیاث اللغات ).نواحی . اطراف . انحاء. گوشه ها: مملکتی فسیح الارجاء.
- ارجاء بئر ؛ نواحی چاه از درون ، از بالا تا زیر.
- ارجاء سماء ؛ دو طرف آن . کناره های آسمان .

ارجاء. [ اِ ] (اِخ ) (مذهب ...) مذهب خوارج مرجئه . رجوع به مرجئه و ضحی الاسلام ج 3 ص 164 و 318 و 321 و 322 و 323 و 325 و 326 و 328 و 329 و 330 شود.

ارجاء. [ اِ ] (ع مص ) امیدوار کردن . (غیاث اللغات ). || واپس بُردن . (زوزنی ). کار را در تأخیر انداختن . (منتهی الارب ). واپس داشتن . پس افکندن . بازپس بردن . سپس انداختن کاریرا. (منتهی الارب ). باپس افکندن . (تاج المصادر بیهقی ). واپس افکندن امر را. || ارجاءبئر؛ کرانه ساختن چاه را. (منتهی الارب ). || ارجاء صید؛ نرسیدن صیاد شکاری را. (منتهی الارب ). بشکاری نرسیدن صیاد. || ارجاء ناقه ؛ قریب بزادن رسیدن ناقه . (منتهی الارب ). نزدیک رسیدن وقت نتاج ناقه . (آنندراج ). نزدیک آمدن بزه اشتر. (تاج المصادر بیهقی ). || نزدیک آمدن راه . (غیاث ).