کلمه جو
صفحه اصلی

محاریب

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع محراب .

فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ محراب .

لغت نامه دهخدا

محاریب. [ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ محراب. ( منتهی الارب ). رجوع به محراب شود. || محاریب بنی اسرائیل ، مسجدهائی که بنی اسرائیلیان در آن می نشینند. ( منتهی الارب ).

فرهنگ عمید

= محراب

محراب#NAME?


دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَحَارِیبَ: محرابها - نمازگاهها
معنی مِحْرَابَ: محراب (محراب مسجد را بقول بعضی از این جهت محراب خواندهاند که آنجا جای حرب و ستیز نمودن با دشمن و با هوای نفس است و بعض دیگر گفتهاند : بدین جهت محراب خوانده شده که انسان جا دارد که در آنجا حریب یعنی بریده از کارهای دنیا و پراکندگی خاطر باشد . بعضی دیگ...
ریشه کلمه:
حرب (۱۱ بار)

«مَحارِیب» جمع «محراب» در لغت به معنای «عبادتگاه» یا «قصر و ساختمان بزرگی» است، که به منظور معبد ساخته می شود. گاهی، نیز به قسمت صدر مجلس، یا صدر مسجد، و معبد، نیز اطلاق می شود، آنچه امروز به آن محراب می گویند: همان محل امام جماعت است، و در حقیقت تعبیر و معنای تازه ای است که از ریشه اصلی گرفته شده است.
به هر حال، از آنجا که این واژه از مادّه «حرب» به معنای جنگ است، علت نام گذاری معابد به «محراب» را این دانسته اند که: محل محاربه و جنگ با شیطان و هوای نفس است. و یا از «حرب» به معنای لباسی است که در میدان جنگ از تن دشمن گرفته می شود، چرا که انسان در معبد باید پوشش افکار دنیوی و پراکندگی خاطر را از خود بر گیرد.


کلمات دیگر: