پرویز کاردان (زادهٔ ۱۳۱۶، شیراز)، فارغ التحصیل از دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک و کارگردانی تلویزیون از انگلستان است. وی فعالیت هنری را از سال ۱۳۳۸ با بازی در نمایش های تلویزیونی آغاز و سال ۱۳۴۰ با بازی در تئاتر صحنه ای ادامه فعالیت داد. او سینما را سال ۱۳۵۰ با کارگردانی و بازی در فیلم عمو یادگار تجربه کرد.
عمو یادگار (۱۳۵۰)
شیر تو شیر (۱۳۵۱) (فقط بازیگر)
مراد برقی و هفت دخترون (۱۳۵۳)
پرویز کاردان فعالیت در تلویزیون ایران را به عنوان کارگردان و بازیگر نمایش های شبکه سه در سال ۱۳۳۸ آغاز نمود. اولین کارش «سرکاراستوار» از سریال های طنز قدیمی و طولانی تلویزیون ملی ایران بود که بسیاری از بخش های این سریال را خود نوشته و کارگردانی نموده بود، سال ها هفته ای یکبار مردم را درپای تلویزیون می نشاند وپخش تکراری آن دربرنامه های نیمروز تابستانی نیز طرفداران فراوانی داشت. نقش سرکاراستوار را عبدالعلی همایون بازی می کرد. مأمور ژاندارمری روستایی درجای نامعلومی درایران که با نقشه های هوشیارانه ای که طرح می کرد ونام آن را «پولتیک سرکاراستواری» می نامید، خلافکاران را در دام می انداخت. تیپ های ماندگاری در این سریال تلویزیونی خلق شد که بعدها هریک برای خود سوژهٔ سریال ها و حتی فیلم های سینمایی بسیار شدند. معروف ترین این تیپ ها، صمد با بازی پرویز صیاد و کرمعلی خان و مرادبرقی با بازی خودش بودند. بعد از آن کاردان سریال خانه به دوش را برمبنای یکی ازکاراکترهای سریال سرکار استوار، یعنی «مراد برقی» می سازد که در آن سال ها میان مردم بشدت گل می کند. شب هایی که این سریال ازتلویزیون پخش می شد، خیابان های تهران کاملاً خلوت می شد. کاردان برای اولین بار از ستار که آن زمان جوانی بی سابقه بود برای خواندن شعر موسیقی این سریال استفاده می کند و بدین ترتیب است او به عالم هنر معرفی می شود. سریال «اختاپوس» اولین کار مشترک پرویز صیاد وپرویز کاردان کار بعدی او بود. تیپی که برای اولین بار دراین سریال معرفی شد و بعدها به شدت گل کرد، قاطبه با نقش آفرینی زیبای نوذر آزادی بود. کاردان فعالیت سینمایی اش با فیلم عمو یادگار به عنوان بازیگر و کارگردان در سال ۱۳۵۰ آغاز می کند. فیلم مراد برقی و هفت دخترون براساس سریال خانه بدوش را در سال ۱۳۵۳ می سازد. پس از انقلاب و مهاجرت به لس آنجلس فعالیت سینمایی او به ناچار متوقف می شود ولی کماکان در عرصهٔ تئاتر به فعالیت خود ادامه می دهد و دو سریال تلویزیونی را نیز برای شبکه های پارس و تلویزیون ملی ایران (NITV) می سازد.
عمو یادگار (۱۳۵۰)
شیر تو شیر (۱۳۵۱) (فقط بازیگر)
مراد برقی و هفت دخترون (۱۳۵۳)
پرویز کاردان فعالیت در تلویزیون ایران را به عنوان کارگردان و بازیگر نمایش های شبکه سه در سال ۱۳۳۸ آغاز نمود. اولین کارش «سرکاراستوار» از سریال های طنز قدیمی و طولانی تلویزیون ملی ایران بود که بسیاری از بخش های این سریال را خود نوشته و کارگردانی نموده بود، سال ها هفته ای یکبار مردم را درپای تلویزیون می نشاند وپخش تکراری آن دربرنامه های نیمروز تابستانی نیز طرفداران فراوانی داشت. نقش سرکاراستوار را عبدالعلی همایون بازی می کرد. مأمور ژاندارمری روستایی درجای نامعلومی درایران که با نقشه های هوشیارانه ای که طرح می کرد ونام آن را «پولتیک سرکاراستواری» می نامید، خلافکاران را در دام می انداخت. تیپ های ماندگاری در این سریال تلویزیونی خلق شد که بعدها هریک برای خود سوژهٔ سریال ها و حتی فیلم های سینمایی بسیار شدند. معروف ترین این تیپ ها، صمد با بازی پرویز صیاد و کرمعلی خان و مرادبرقی با بازی خودش بودند. بعد از آن کاردان سریال خانه به دوش را برمبنای یکی ازکاراکترهای سریال سرکار استوار، یعنی «مراد برقی» می سازد که در آن سال ها میان مردم بشدت گل می کند. شب هایی که این سریال ازتلویزیون پخش می شد، خیابان های تهران کاملاً خلوت می شد. کاردان برای اولین بار از ستار که آن زمان جوانی بی سابقه بود برای خواندن شعر موسیقی این سریال استفاده می کند و بدین ترتیب است او به عالم هنر معرفی می شود. سریال «اختاپوس» اولین کار مشترک پرویز صیاد وپرویز کاردان کار بعدی او بود. تیپی که برای اولین بار دراین سریال معرفی شد و بعدها به شدت گل کرد، قاطبه با نقش آفرینی زیبای نوذر آزادی بود. کاردان فعالیت سینمایی اش با فیلم عمو یادگار به عنوان بازیگر و کارگردان در سال ۱۳۵۰ آغاز می کند. فیلم مراد برقی و هفت دخترون براساس سریال خانه بدوش را در سال ۱۳۵۳ می سازد. پس از انقلاب و مهاجرت به لس آنجلس فعالیت سینمایی او به ناچار متوقف می شود ولی کماکان در عرصهٔ تئاتر به فعالیت خود ادامه می دهد و دو سریال تلویزیونی را نیز برای شبکه های پارس و تلویزیون ملی ایران (NITV) می سازد.
wiki: پرویز کاردان