پرویز فنی زاده

پرویز فنی زاده (زاده ۷ بهمن ۱۳۱۶ تهران– درگذشته ۵ اسفند ۱۳۵۸ تهران) بازیگر تآتر، سینما و تلویزیون ایرانی و پدر دنیا فنی زاده است.
۱۳۵۸ اعدامی (محمدباقر خسروی)
۱۳۵۷ سرخ پوست ها (غلامحسین لطفی)
۱۳۵۷ قدغن (علیرضا داودنژاد)
۱۳۵۷ باغ بلور (ناصر محمدی)
۱۳۵۶ جمعه (کامران قدکچیان)
۱۳۵۴ شام آخر (شهیار قنبری)
۱۳۵۴ بوف کور (کیومرث درم بخش)
۱۳۵۴ گوزن ها (مسعود کیمیایی)
۱۳۵۳ سفر بهاری (کیومرث درم بخش)
۱۳۵۲ تنگسیر (امیر نادری)
۱۳۵۲ قربون هرچی خوشگله (نظام فاطمی)
۱۳۵۱ غریبه (شاپور قریب)
۱۳۵۰ رگبار (بهرام بیضایی)
۱۳۴۸ گاو (داریوش مهرجویی)
۱۳۴۴ خشت و آینه (ابراهیم گلستان)
فنی زاده در تهران متولد شد. پیش از آن که فعالیت هنری را آغاز کند حروف چین و مصحح روزنامه اطلاعات بود.
وی در سال ۱۳۳۷ در کلاس های هنرهای دراماتیک شرکت نمود. او در سال ۱۳۳۷ «گروه تئاتر گل سرخ» را با همکاری چند تن از دوستانش تشکیل داد و بعدها به «گروه پاسارگاد» پیوست و فعالیت هنری اش را در تئاتر دنبال کرد.
او در سال ۱۳۵۲ به خاطر بازی در فیلم رگبار جایزه بهترین نقش اول مرد را از جشنواره سینمایی سپاس گرفت. وی در مدت ۲۰ سال کار هنری در بیش از ۱۹ فیلم سینمایی، از جمله تنگسیر، و ۷۰ نمایش، از جمله پهلوان اکبر می میرد، نقش بازی کرد. وی پس از بازی در دو سریال تلویزیونی سلطان صاحبقران و دایی جان ناپلئون، به محبوبیت زیادی دست یافت.