هاپکیدو

هاپکیدو نوعی هنر رزمی کره ای و از انواع دفاع شخصی است. این رشته یکی از تلفیقی ترین سبک های رزمی محسوب می شود که در سراسر جهان و ایران طرفداران و علاقمندان زیادی را به خود جلب نموده است. بنیانگذار هاپکیدو رزمی کار کره ای چوئی یونگ سول است. وی یکی از هنرهای رزمی ژاپنی به نام دایتو ریو آیکی جوجوتسو را در ژاپن آموخته بود. وی پس از جنگ جهانی دوم به کره جنوبی بازگشته و آموزش هنر رزمی خود را با تلفیق تکنیک های رشته های ژاپنی جودو (که خود از سبک های منشعب شده از جوجیتسو محسوب می شود)، کره ای تکواندو و تانگ سو دو آغاز کرد.
یون جاسه - ایستاده با حواس جمع (خبردار)
کیما جاسه - حالت سوار بر اسب رو به جلو (استقرار پنجاه در پنجاه)
جون گول جاسه - حالت میز رو به جلو (یک پا جلو و دیگری عقب)
هوگول جاسه - (استقرار روی پای عقب)
بیانگ اون جاسه - استقرار مبارزه
جون شین سوبی جاسه - استقرار روی یک پا* پانگول جاسه - پا به عرض شانه باز (استقرار دفاعی)
در هاپکیدو از اطلاعات نقاط حساس عصبی، تکنیک های قفل مفصل، انواع فنون گلاویزی و پرتابی، ضربات مشت و لگد و سلاح های سنتی از جمله خنجر، شمشیر، طناب، نانچاکو، عصا، بادبزن و انواع چوب برای غلبه بر حریف استفاده می شود. نام این رشته مشابه آیکیدو است در حالی که شباهت کمی دارند. بازیگران معروفی مانند جکی چان، آنجلا مائو، کارتر وانگ و دیگران از شاگردان جین پال کیم در هاپکیدو بوده اند.
کلمهٔ هاپکیدو به معنی هماهنگی (هاپ) نیروی درونی (کی) و روش (دو) است. بر این اساس با استفاده از این فنون می توان از نیروی حریف علیه خودش استفاده کرد. این رشته علاوه بر دفاع شخصی بر انضباط روحی و جسمی برای خودسازی تأکید دارد.
Hap: means Unify or coordinate: هماهنگ کردن