نیایشگاه

نیایشگاه جایگاه نیایش، گردهم آیی و پرستش در پیش باورمندان به وجود خدایان است.
در زبان عربی به پرستش گاه، «معبد» (جمع مکسر عربی معابد) می گویند که از ریشه «عبد» و «عبادت» است. واژه هم سنگ برای «عبادت» در زبان پارسی واژه «پرستش» است که هنگامی که بخواهد جایگاهی را نشان دهد با «گاه» هم راه می شود و «پرستش گاه» را نتیجه می دهد.
مهرابه به پرستش گاه های مهرپرستان گفته می شود. «میترائیسم» در دوران پیش از زرتشت بنیان نهاده شده بود.
آتش کده نیایش گاه و محل گردهم آیی زرتشتیان است. در آتش کده، «آتش» عنصری مقدس است و هم واره نیایش های دینی در برابر آن انجام می گیرد.